بر مردمان روزگارى آید که جز سخن چین را ارج ننهند ، و جز بدکار را خوش طبع نخوانند ، و جز با انصاف را ناتوان ندانند . در آن روزگار صدقه را تاوان به حساب آرند ، و بر پیوند با خویشاوند منّت گذارند ، و عبادت را وسیلت بزرگى فروختن بر مردم انگارند . در چنین هنگام کار حکمرانى با مشورت زنان بود ، و امیر بودن از آن کودکان و تدبیر با خواجگان . [نهج البلاغه]
کوی نیکنامی
 
فدای لب تشنه‌ات

«چرا بعد هر
نماز می‌ره سراغ یخچال؟»

مدت‌هاست که خواهر او را می‌پاید. دل به دریا می‌زند و می‌پرسد.

می‌گوید:«از صبح تا نماز ظهر آب نمی‌خورم که نماز ظهرم رو تشنه،
به یاد تشنه‌کام کربلا بخونم.».

بسم‌الله
می‌گوید و آب را سر می‌کشد:«سلام بر حسین شهید! لعنت خدا بر قاتلان حسین!». و قطره‌ی
اشک از گوشه‌ی چشمش...



کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط یارمحمد عرب عامری 87/3/26:: 9:37 صبح     |     () نظر